Over Viva la Casa
Hoe Viva la Casa begon – mijn verhaal
In 2010 kocht ik samen met mijn toenmalige Nederlandse partner een oude boerderij in Montottone, een klein dorpje in het zuiden van Le Marche. Ons idee? Een plek creëren waar ook anderen konden meegenieten van de rust, het uitzicht en het pure Italiaanse leven. Zo ontstond ons agriturismo.
De zoektocht naar die plek duurde ongeveer een jaar. We begonnen in het noorden van Le Marche, maar raakten uiteindelijk verliefd op het zuidelijke deel van de regio – ruiger, authentieker en nog net wat mooier. In dat eerste jaar reisden we vaak op en neer om de verbouwing voor te bereiden en de nodige bureaucratie te trotseren.
Als interieurarchitect kon ik mijn creativiteit helemaal kwijt in dit project. In de zomer van 2011 verhuisde ik definitief naar Montottone om de verbouwing te begeleiden. Die startte in het najaar en in juni 2012 ontvingen we onze eerste gasten. We runden het agriturismo samen twee jaar lang, tot we in goed overleg besloten ieder onze eigen weg te gaan.
Een onverwachte wending
In de jaren daarvoor had ik al veel mensen leren kennen, zowel Italianen als buitenlandse huiseigenaren. Tijdens een van mijn ritten naar het vliegveld ontmoette ik een Nederlander met een huis in Montefiore dell’Aso. Hij verhuurde zijn huis via andere Nederlanders, maar toen die ermee stopten en ik net gestopt was met het agriturismo, kwam hij bij mij terecht. Een perfecte timing. Ik kreeg de kans om het beheer en de verhuur op me te nemen – en greep die met beide handen aan.
Viva la Casa was geboren.
Vanaf dat moment ging het snel. Via via kwamen er meer huizen bij, en al in het eerste jaar had ik een fijne start. Wat ik vooral ontdekte: hoe ontzettend leuk ik het vond! Het contact met gasten, dingen voor ze regelen, ze laten meegenieten van mijn kennis over de omgeving – het voelde meteen als mijn plek. Vol enthousiasme stortte ik me op het verder opbouwen van mijn jonge bedrijf. Ik breidde mijn aanbod uit, ontwikkelde een eigen website en verbeterde alle communicatie.
Met een mooie collectie vakantiehuizen ging ik mijn tweede seizoen in. Het was aanpoten, want ik bleef vasthouden aan dat wat ik belangrijk vind: persoonlijk contact. De verhalen en enthousiaste reacties van gasten gaven me de energie om door te groeien.
De jaren erna woonde en werkte ik met veel plezier in Le Marche. In 2018 verhuisde ik van het kleine Montottone naar het grotere Ripatransone, iets dichter bij de kust. Ik had mijn hart verloren aan dat stadje en wilde daar nog een hele tijd blijven. Maar toen kwam januari 2020 – en met corona kwam alles stil te liggen. Italië ging op slot. Geen reizen, geen gasten. En voor mij, geen bezoekjes meer aan vrienden en familie in Nederland. Die periode zette me aan het denken.
Montottone
Foto: Viva la Casa
Ripatransone
Foto: Viva la Casa
Een besluit met een keerpunt
Gelukkig ging Italië net voor het hoogseizen open en na een korte maar drukke zomer kon ik dan eindelijk in het najaar van 2020 naar Nederland. Daar realiseerde ik me dat ik het leven in Nederland écht miste. Natuurlijk was Italië prachtig, en had ik er veel mensen leren kennen, maar het sociale contact buiten het seizoen was anders. Ik verlangde naar mijn vertrouwde leven in Nederland. Dus hakte ik de knoop door en verhuisde terug naar Nijmegen, mijn geliefde thuisstad. Alsof ik nooit was weggeweest.
Mensen vragen me vaak waarom ik ben teruggegaan – ze vinden het zó fijn in Italië en kunnen zich moeilijk voorstellen dat ik dat achter me heb gelaten. Maar er is een verschil tussen op vakantie zijn en er echt wonen en werken. Hoewel ik me er thuis voelde, merkte ik dat het leven in Nederland beter bij me past.
Gelukkig draaide mijn bedrijf in Italië goed door. Er moest alleen een nieuwe balans gevonden worden tussen wonen in Nederland en werken in Le Marche. Inmiddels heb ik daar een goede vorm in gevonden: in het hoogseizoen ben ik gemiddeld zo’n zeven weken in Italië, zodat ik daar mijn gasten dezelfde aandacht en betrokkenheid kan geven als altijd. En elk jaar kijk ik weer uit naar die periode – om terug te keren naar mijn geliefde Ripatransone, mijn vrienden daar weer te zien en te genieten van het heerlijke leven tussen de Italianen. De rest van het jaar woon en werk ik vanuit Nederland, waar ik ook mijn oude vak als interieurarchitect weer heb opgepakt. Die combinatie bevalt me uitstekend.
Een persoonlijk bedrijf
Soms denken mensen dat Viva la Casa een groot bedrijf is – maar ik doe alles zelf. De afgelopen jaren heb ik geïnvesteerd in efficiënter werken. Dankzij een goed boekingssysteem hoef ik veel dingen niet meer handmatig te doen. Dat scheelt tijd én voorkomt fouten.
Viva la Casa is gegroeid, maar mijn basisprincipes zijn onveranderd: persoonlijk contact met gasten en huiseigenaren blijft voor mij het belangrijkst. Zo kan ik mijn kennis van de regio delen en mensen een ontspannen vakantie bezorgen. Ik richt me bewust op het zuiden van Le Marche – de streek die ik door en door ken. Omdat ik zelf de accommodaties selecteer en goed contact onderhoud met eigenaren, kan ik kwaliteit garanderen en weet ik zeker dat alles achter de schermen goed geregeld is.
Daar sta ik voor. Zodat jij zonder zorgen kunt genieten van al het moois dat het zuiden van Le Marche te bieden heeft. Ik hoop je snel te ontmoeten in Le Marche!
Cari saluti,
Anne Klein Severt
